مقدمه:

رابطه بین فردی از مهمترین مولفه های زندگی از آغاز تولد تا هنگام مرگ است .

برقراری ارتباط یکی از رمزهای موفقیت انسان است .

بسیاری از رفتارها مانند چگونگی ارتباط با دیگران ،نتیجه تربیت و عادت های ماست .

 انسان به گونه ی عمل نماید و بادیگران ارتباط برقرار کند که بدون تنش واضطراب واسترس بتواند با آرامش کامل خواسته های خود را بیان نموده و اعتماد طرف مقابل را جلب نماید.

 درتبادل اطلاعات و احساسات باید از نقش و تاثیر عاطفی وروانی واژه ها و کلمات آگاه بود .

در گفت وگو باید نسبت به انتخاب کلمات و واژه ها حساسیت و دقت بیشتری داشته باشیم.

گوینده بایستی به سطح فهم و خرد مخاطب توجه داشته باشد.

پیام شفاف باشد.

امام علی (ع)در لزوم داشتن چنین مهارتی می فرمایند:

نیکوترین گفتار کلامی ست منطق و نظم زیبایش کرده باشد وبرای خواص عوام مردم قابل فهم باشد.

از پرگویی دوری کنید زیرا هر که پرگو بود گناهانش بسیار شود.

وقتی افراد برای اولین بار کسی را ملاقات می کنند درذهن شان چه می گذرد؟   

  به چه فکر می کنند؟

آیا تعادلی میان آنچه به دیگران می دهید برقرار می سازید ؟             

 کدام رفتارتان می تواند بهتر باشد؟                                    

آیا می دانید کمبود ویتامین ها بر روان ما نیز تاثیر میگذارند؟                      

آیا شما با رفتارتان به دیگران احساس بهتری می دهید؟

چگونه می توانید سبب شوید دیگران درباره خود احساس خوبی پیدا کنند؟                                                               

 آیا متوجه هستم بدنم چه پیامی رابه آنها منتقل می کند؟  

 دنیا  را  چگونه  می بینید ؟ 

مهمترین وسیله برای دستیابی به نتایج مثبت ،ارضای نیازهاو تحقق بخشیدن آرزوها ی ما در برقرار کردن ارتباط می باشد.

تحقیقات نشان داده است که 75%از اوقات روزانه ما صرف ارتباط با دیگران می شودوشاید بتوان گفت 75%موفقیت های ما به روابطمان وابسته است .

از طریق ارتباط با دیگران است که ما می توانیم به اهداف و آرزوهای خود جامه عمل پوشانده

در واقع مهارت های ارتباطی ما بیانگر میزان توانایی و اعتماد به نفس ما بوده وباعث افزایش ارزش و احترام ما نزد دیگران می گردد.

    65% از مشکلات کاری به علت وجود ارتباطات ضعیف می باشد.